Owczarki belgijskie to doskonałe psy rodzinne, przyjacielskie w kontaktach i niestrudzone w dotrzymywaniu towarzystwa. Chętne do pracy, inteligentne i stosunkowo łatwe do układania. Nadają się dla osób aktywnych, lubią sport. Powinny być prowadzone przez osoby pewne siebie i konsekwentne.
Laekenois (Laeken) jest jedną z czterech odmian owczarków belgijskich (zobacz: groenendael, malinois, tervueren). To szorstkowłosy, czerwonobrązowy pies. Rzadziej hodowany od swoich kuzynów, bardzo słabo znany poza swoją ojczyzną i bardzo rzadko spotykany w Polsce. Również chętnie wybierany do pracy w policji oraz w innych służbach mundurowych (głównie w Belgii). Powinien mieć doświadczonego opiekuna. Lubi towarzystwo zwierząt, jednak głównie tych, z którymi się wychował. Lubi dużo szczekać. Jego wysokość w kłębie sięga ok. 66 cm (suki do ok. 62 cm). Waga to średnio 25 – 30 kg (suki 20 – 25 kg). Posiada wyważoną sylwetkę, harmonijne proporcje oraz wyraźne umięśnienie kwadratowego formatu. Owczarki belgijskie są bliskimi kuzynami owczarków niemieckich.
Owczarek belgijski laekenois – geneza
Pochodzi z hodowli w parku wokół zamku Laeken (Chateau de Laeken – jedna z rezydencji królowej Marii Henrietty, królowej, która uwielbiała psy tej rasy). Laekenois pomagały pasterzom wypasającym owce w okolicach zamku. Do dziś pełnią rolę psów pasterskich. Są przyzwyczajone do zmiennych warunków pogodowych (często występujących w Belgii).
Owczarek belgijski laekenois – utrzymanie
Potrzebuje ruchu i zajęcia. Pozostawiony sam sobie, będzie tego zajęcia sobie szukał, co może mieć niepożądane skutki na wyposażeniu mieszkania. To inteligentny, ale również uparty i zawzięty pies. Broniący swojego opiekuna i rodziny, dobry stróż domu. Posiada największą skłonność do gryzienia spośród pozostałych owczarków belgijskich, a do obcych zachowuje dystans, wliczając niechęć do kontaktu fizycznego. Wymagane jest szkolenie, bez którego młody pies może w dalszym rozwoju być podatny na różne lęki. Obficie linieje dwa razy do roku, jednak gubienie włosa nie ustaje przez cały rok. Nie chorują często. Zdarzają się problemy dermatologiczne i mięśniowo-stawowe.
