Psy tej rasy zdobyły swoją dużą popularność nie tylko dzięki ich przywiązaniu i wierności, ale również świetnym predyspozycjom do pracy w służbach ratowniczych oraz policji. Często pracujące jako psy obronne, pośród właścicieli są coraz bardziej popularne jako psy domowe. Rasa bardzo rozpowszechniona zarówno w Polsce jak i na świecie.
Owczarek niemiecki to pies pełen energii, żywiołowy. Szybko się uczy i jest posłuszny swemu opiekunowi, a do tego jest inteligentny i lojalny. Lubi dużo ruchu i zajęcia, zatem właściciel powinien być w stanie codziennie dostarczyć mu odpowiednią dawkę ruchu, nie tylko w formie spacerów. Źle wychowywane i nie socjalizowane z innymi psy tej rasy bywają lękliwe i histeryczne, co może znaleźć swe ujście w agresji. Opiekuńczy i tolerancyjny wobec dzieci, ostrożny i nieufny wobec obcych, bez oznak agresji. Akceptuje inne psy i zwierzęta.
Owczarek niemiecki – charakterystyka rasy
Należy do rasy psów z grupy psów pasterskich. Zalicza się go do psów obronnych.
Nazewnictwo: Deutscher Schäferhund, Alsatian, German Shepherd.
Kraj pochodzenia: Niemcy.
Masa ciała dorosłego psa: 30 do 40 kg (pies), 22 do 32 kg (suka).
Wzrost w kłębie: 60 – 65 cm (pies), 55 – 60 cm (suka).
Przeciętna długość życia to od ok. 12 do 15 lat.
Najczęściej występujące schorzenia: dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, krzywizna, przerost gruczołu krokowego, młodzieńcze zapalenie kości (enostoza), nowotwory, skręt żołądka (średnie ryzyko wystąpienia), gnilec oraz zmiany alergiczne. Wielu schorzeń układu ruchu przysporzył rasie jej typ wystawowy, gdzie kosztem zdrowia rasy dążono do jej założonego idealnego wzorca wyglądu.
Owczarek niemiecki – rodzaje umaszczenia (włosa) i ubarwienia
Można wyróżnić trzy rodzaje sierści owczarków niemieckich: długa, krótka oraz szorstka. Obecnie akceptowana jest jedynie sierść szorstka. Można również wyróżnić trzy rodzaje ubarwienia: bi-color (użytkowy i wystawowy), panda oraz o umaszczeniu wątrobianym.
Owczarek niemiecki – wzorzec dla nowych ras
Owczarek niemiecki był wzorcem dla tworzenia nowych ras, i tak dzięki jego udziałowi powstały:
- Owczarek Shiloh – większy i silniejszy od swego protoplasty, o wysokiej inteligencji
- Wilczak Saarlosa – krzyżówka owczarka niemieckiego z wilkiem euroazjatyckim
- Wilczak czechosłowacki – krzyżówka owczarka niemieckiego z wilkiem europejskim
Owczarek niemiecki – wzorzec rasy
Wzorzec FCI nr 166, ważny od 5 maja 1994 roku
Data publikacji wzorca oryginalnego: 30 sierpnia 1991 roku
Pochodzenie: Niemcy
Klasyfikacja FCI: Grupa I (psy owczarskie i pasterskie), Sekcja I (owczarki)
WRAŻENIE OGÓLNE
Owczarek niemiecki jest psem nieco ponad średniej miary; wzrost w kłębie 60-65 cm dla psa i 55-60 cm dla suki; waga ok.30-40 kg dla psa i 22-32 kg dla suki. Cechuje go nieco wydłużone ciało, silne i dobrze umięśnione, żywe usposobienie (wszędzie go „pełno”) i wyostrzone zmysły. Dzięki właściwemu stosunkowi wysokości do długości tułowia oraz dobremu ustawieniu i ukątowaniu kończyn ma łatwość znacznego wyrzutu nóg do przodu w kłusie i jest przy tym bardzo wytrzymały. Charakterystyczne cechy płci powinne być bardzo wyraźne. Jest bystry, czujny, przywiązany do swojego opiekuna, nieufny wobec obcych i cięty. Nie może być jednak zaciekle agresywny. A także powinien być skłonny do uległości, umieć łatwo dostosować się do każdej sytuacji, chętnie wykonywać przeznaczone dlań zadanie, oraz wykazywać śmiałość i wytrwałość w obronie swojego przewodnika i jego majątku.
GŁOWA
Powinna być proporcjonalna w stosunku do tułowia (długość ok. 40% wysokości w kłębie); nie za ciężka, w całości sucha, a między uszami w miarę szeroka. Długość mózgoczaszki równa się ok. 50% całej długości głowy. Czaszka oglądana z góry stopniowo i równomiernie zwęża się , poczynając od uszu aż ku czubkowi nosa.
Kufa, czyli pysk, mocna. długa i sucha; grzbiet nosa prosty, o linii prawie równoległej do przedłużonej linii czoła. Policzki lekko zaokrąglone, ale nie wystające. Szczęka i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi suche, dobrze przylegające.
Uzębienie bardzo silne, zdrowe, pełne (42 zęby: 20 w szczęce i 22 w żuchwie). Zgryz nożycowy z dobrze przylegającymi do siebie siekaczami szczęki i żuchwy. Między zębami nie powinno być większych odstępów. Uścisk powstały między szczękami może wynosić nawet około 1.6 tony na centymetr kwadratowy.
Oczy średniej wielkości, w kształcie migdału, osadzone lekko skośnie, nie wyłupiaste , o barwie dostosowanej do umaszczenia. Spojrzenie żywe, spokojne, świadczące o pojętności.
Uszy średniej wielkości, wysoko osadzone, u nasady szerokie. stojące, zwężające się w ostry wierzchołek , z małżowiną skierowaną ku przodowi. Ucho załamujące się – jak u owczarka szkockiego – jest spotykane, lecz jest wadliwe. Szczenięta do 4 miesiąca, a nawet i do 6 miesięcy mają uszy zwisające lub stulone do wewnątrz. Wiele psów podczas ruchu lub spoczynku w postawie leżącej kładzie uszy na szyi, co nie jest jednakże wadą.
SZYJA
Silnie umięśniona, średnio długa, bez podgardla i luźnej skóry; w podnieceniu podniesiona , poza tym noszona prawie poziomo.
TUŁÓW
Długość tułowia powinna wynosić ok.110-117% wysokości psa w kłębie. Psy o kwadratowym formacie sylwetki (jak u owczarka belgijskiego) nie są pożądane.
Kłąb długi, wyraźnie wzniesiony i łagodnie przechodzący w linię grzbietu.
Klatka piersiowa głęboka (około 45-48% wysokości w kłębie), długa, sięgająca daleko do tyłu, z wyraźnym przedpiersiem lecz nie za szeroka. Żebra długie, ale nie beczkowato wygięte ani płaskie.
Grzbiet prosty i silnie rozwinięty, na odcinku od kłębu do krzyża niezbyt długi. Brzuch podciągnięty. Lędźwie krótkie, szerokie i silne; zad długi, lekko opadający.
KOŃCZYNY
Kończyny przednie: łopatki długie, ukośnie ustawione, płasko przylegające, dobrze umięśnione, nie wysunięte ku przodowi. Przedramię oglądane ze wszystkich stron proste. Nadgarstki niezbyt strome.
Łapa – śródręcze lekko odstawione (ok.20%), palce krótkie, wypukłe. Ścisłe zwarte w piąstkę, opuszki twarde, ale nie szorstkie; pazury krótkie, mocne i ciemne.Wilcze pazury, nieraz nawet podwójne, występują na tylnych kończynach dość często. Nie stanowią wady, ale nie są pożądane; powodują szerokie rozstawienie nóg i mogą być przyczyną okaleczenia.
Kończyny tylne: uda szerokie, silnie umięśnione, dość długie, ukośnie ustawione do podudzia. Staw skokowy silny. Kąt w stanie kolanowym około 120 stopni.
OGON
Puszysty, sięga do stawu skokowego, czasami tylko przy końcu odgięty na bok. W odprężeniu opada lekko wygięty, zaś w podnieceniu i w ruchu bardziej wygięty i noszony wyżej, lecz nie ponad linię poziomą. Przycinanie ogona jest niedopuszczalne.
SZATA
Sierść podwójna z podszerstkiem. Włos okrywowy możliwie gęsty, prosty i twardy, i mocno przylegający. Głowę, przednią stronę nóg, łapy i palce, pokrywa krótka sierść, zaś szyję dłuższa i bardziej gęsta. Na tylnej stronie nóg przednich i tylnych sierść jest dłuższa. Na pośladkach dłuższe włosy tworzą umiarkowane „portki”.
Maść. Czarna, żelazista, popielata, czerwonożółta, czerwonobrązowa z siodłem; jednolita, bądź z regularnymi czerwonobrązowymi do białoszarych oznakami, żółta z czarnym siodłem.
Maść szczeniaka można ustalić ostatecznie dopiero po zmianie okrywy pierwotnej na wtórną, po zakończeniu porostu włosów pokrywowych.
Owczarek niemiecki – wady
WADY POWAŻNE
- wszelkie braki obniżające przydatność użytkową
- wady uszu: osadzenie poziome lub zbyt niskie, obwisłe, stojące ale zbyt miękkie
- poważne wady pigmentacji
- obniżona ogólna wytrzymałość
- wady uzębienia: wszelkie odchylenia od zgryzu nożycowego albo formuły dentystycznej
WADY ELIMINUJĄCE
- słaby charakter, agresywność lub niezrównoważenie
- z dysplazją stawu biodrowego
- nieprawidłowo ukształtowany ogon lub uszy
- wady uzębienia takie jak: brak jednego zęba P3, brak kła, zęba P4, zęba M1 lub M2; brak w sumie 3 lub więcej zębów
- wada zgryzu: tyłozgryz powyżej 2 mm, przodozgryz, zgryz cęgowy (siekacze na styk)
- przekroczenie o ponad 1 cm górnej lub dolnej granicy wzrostu
- albinizm
- białe umaszczenie (nawet przy ciemnych oczach i pazurach)
- podwójna długa sierść (tzw.”kosmata” – włos okrywowy długi, miękki, źle przylegający, z podszerstkiem, tworzący kosmyki na uszach, frędzle na łokciach, obfite „portki” i obfite owłosienie ogona z piórem na spodniej stronie)
- sierść długa (włos długi i miękki, bez podszerstka, zazwyczaj tworzący na grzbiecie przedziałek, frędzle na uszach, kończynach i ogonie)
Zobacz inne rasy psów: Owczarek szkocki collie, Owczarek belgijski malinois, Owczarek belgijski groenendael, Bokser, Yorkshire terrier, Airedale terier, Dalmatyńczyk, Wyżeł niemiecki krótkowłosy, Curly coated retriever, Flat coated retriever, Golden retriever, Labrador retriever, zobacz inne rasy psów.
Zobacz też:
Prawa autorskie. Artykuł stanowi własność serwisu psiPARK.pl i jest chroniony prawami autorskimi. Dozwolone jest udostępnianie bezpośredniego odnośnika do niniejszego artykułu w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych. Kopiowanie, wykorzystywanie artykułu w całości lub części bez pisemnej zgody właściciela serwisu psiPARK.pl jest zabronione i może być ścigane prawnie. Zdjęcie główne: pixabay.com Zdjęcia w artykule: www.AjriszZona.pl
