Labrador retriever należy do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych. Rasa jest zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących, typ wyżłowaty. Podlega próbom prac. Wysokość w kłębie: samiec 55 – 57 cm, samica 54 – 56 cm. Waga ciała: Samiec 29-36 kg, Samica: 25-32 kg. Długość życia: 10-12 lat.
Labrador retriever – geneza rasy
Labrador retriever pochodzi od nowofundlanda lżejszego typu. Jest wynikiem krzyżówki tego psa z pointerem, bloodhoundem i irish water spanielem. W XVIII wieku wykorzystywany był do pracy przy kutrach w Nowej Fundlandii. Pomagał przy wyciąganiu sieci i aportowaniu. W XIX wieku pierwsze labradory zostały sprowadzone do Europy i rozpoczęła się ich hodowla.
Labrador retriever – budowa ciała
Są to psy o mocnej i zwartej budowie. Głowa o zwartej budowie, średniej wielkości, zwisające uszy. Grzbiet krótki i mocny. Skośnie opadający zad. Klatka piersiowa głęboka, sięgająca łokcia. Kończyny proste, łapy zwarte, tzw. kocie. Ogon zwężający się ku końcowi – gruby u nasady, średniej długości. Szata krótka, gęsta, z podszyciem. Rozróżniamy trzy rodzaje umaszczenia: jednolite czarne, czekoladowe i biszkoptowe.
Labrador retriever – usposobienie
Labradory to bystre, czujne, ale spokojne i opanowane psy. Są dość żywe i wymagają sporo ruchu. Łagodne w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Chętnie pracują, uczą się, poddają szkoleniu. Dzięki tym cechom to najczęściej spotykany pies – towarzysz. Lubią wodę, chętnie pływają. Są zachłanne, zatem mają dużą tendencję do nadwagi, która może mieć dewastujący wpływ na ich stawy.
Labrador retriever – użytkowość
Labrador retriever ma dobrze rozwiniętą umiejętność współpracy z człowiekiem. Jako pies myśliwski, początkowo był wykorzystywany do aportowania postrzelonej zwierzyny (głównie ptaków). Obecnie wykorzystywany jest jako pies ratowniczy, pies asystujący, pies rodzinny, pies policyjny oraz przez Służbę Celną do wykrywania narkotyków i tytoniu.
Labrador retriever – wzorzec rasy
- Oczy: Średniej wielkości; o inteligentnym, łagodnym wyrazie; brązowe lub orzechowe.
- Uszy: Niezbyt duże ani ciężkie, przylegające ściśle do głowy, osadzone dość daleko z tyłu.
- Zgryz: Szczęka i zęby mocne, z doskonałym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tj. górny rząd siekaczy przykrywa rząd dolny, stykając się z nim.
- Szyja: Gładka, mocna, osadzona w poprawnie ustawionych łopatkach.
- Kończyny przednie: Łopatki długie, ustawione ukośnie. Kończyny przednie o mocnym kośćcu, od łokcia do podłoża proste, zarówno widziane z przodu, jak i z boku.
- Tułów: Klatka piersiowa szeroka i głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Prosta górna linia. Szerokie, silne, mocne lędźwie.
- Umaszczenie: czarne, biszkoptowe (w odcieniach od jasnokremowego do ogniście rudego), czekoladowe/wątrobiane (występujące najrzadziej)
- Sierść: Cecha charakterystyczna; krótka, gęsta, przylegająca, niefalista, twarda w dotyku. Nieprzepuszczający wilgoci podszerstek.
- Łapy: Okrągłe, zwarte; dobrze wysklepione palce i poprawnie rozwinięte opuszki. Krótkie pazury nie wyrastają poza linię łapy
- Ogon: Cecha charakterystyczna; bardzo gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, średniej długości, bez „pióra”, pokryty krótkim, grubym, gęstym włosem.
- Kończyny tylne: Zad dobrze wykształcony, nieopadający w kierunku ogona; dobrze kątowane stawy skokowe, krowia postawa w najwyższym stopniu niepożądana.
- Wrażenie ogólne: Mocnej budowy, zwarty, bardzo aktywny; szeroka czaszka, klatka piersiowa dobrze rozwinięta, żebra dobrze wysklepione, lędźwie i kończyny tylne mocne i szerokie.
Przeczytaj więcej: retrievery, golden retriever, Curly coated retriever, Flat coated retriever
Zobacz też:
