Yorkshire terrier – opis rasy

0
Yorkshire terrier, york pies

Rasa psów Yorkshire terrier należy do grupy terrierów i zaklasyfikowana została do sekcji terrierów miniaturowych według FCI. Nie podlega próbom pracy. Maksymalna waga to 3,2 kg. Zobacz opis York pies.

Yorkshire terrier – geneza rasy

Rasa Yorkshire terrier powstała w połowie XIX w. w hrabstwie Yorkshire w Wielkiej Brytanii . Wśród jej przodków prawdopodobnie był maltańczyk, skye terrier, Dandie Dinmont terrier i clydesdale terrier.

Yorkshire terrier – wygląd i budowa ciała

Pies długowłosy – włos jedwabisty i prosty opada po obu stronach ciała (przedziałek biegnie od nosa po koniec ogona). Umaszczenie ciemne, stalowo-złote lub srebrno-złote. Sylwetka opływowa i zwarta.

Yorkshire terrier – usposobienie

Są to psy aktywne, inteligentne i chętne do zabawy.  Mają cechy teriera, w tym instynkt myśliwski.

Yorkshire terrier  – użytkowość

Rasa ta została wyhodowana do tępienia szczurów i myszy. Obecnie są psami do towarzystwa.

Yorkshire terrier – wzorzec rasy

WRAŻENIE OGÓLNE

Pies długowłosy, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie.

GŁOWA

Mózgoczaszka: Czaszka: raczej niewielka i płaska, ani wypukła, ani okrągła.

Trzewioczaszka: Nos: czarny.

Kufa: nie za długa.

Uzębienie: regularne, o kompletnym, ścisłym zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają siekacze żuchwy przy ścisłym kontakcie, a ich ustawienie jest pionowe. Zęby są dobrze rozstawione, a szczęka i żuchwa są tej samej długości.

Oczy: średniej wielkości, ciemne, błyszczące o inteligentnym, żywym wyrazie. Ich ustawienie jest frontalne, piesek patrzy prosto przed siebie. Nie mogą być wyłupiaste. Powieki są ciemno pigmentowane.

Uszy: małe, w kształcie litery „V”, stojące, niezbyt szeroko rozstawione, pokryte krótką sierścią o intensywnie płowym zabarwieniu. 

SZYJA

Dobrej długości. 

TUŁÓW

Tułów: Zwarty.

Grzbiet: prosty.

Żebra: umiarkowanie wysklepione.

Lędźwie: dobrze związane 

OGON

Ogon naturalny: sierść obfita, o błękicie ciemniejszym niż na reszcie tułowia, szczególnie na koniuszku. Jest noszony trochę wyżej ponad linią grzbietu. Tak prosty, jak to tylko możliwe. Jego długość pasuje do całości sylwetki psa. 

KOŃCZYNY PRZEDNIE

Wygląd ogólny: proste, pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza na koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. Podpalanie nie sięga wyżej łokci.

Łopatki: dostatecznie skośnie ustawione.

Ramię: Proste

Łapy: okrągłe, pazury czarne 

KOŃCZYNY TYLNE

Wygląd ogólny: oglądane od tyłu są zupełnie proste, umiarkowanie kątowane. Pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza przy koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. Podpalanie nie sięga powyżej kolan.

Kolano: umiarkowanie kątowane

Łapy: okrągłe. Pazury czarne. 

RUCH

Swobodny, o dobrym wykroku. Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu. W ruchu górna linia tułowia pozostaje prosta.

SZATA

Sierść: na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosta (nie falista), lśniąca, w dotyku delikatna i jedwabista, nie może być wełnista. W żadnym razie nie może przeszkadzać w ruchu. Na głowie długa, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejsza, tak jak i u nasady uszu i na kufie, gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z płowozłotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw. osmolenia.

Umaszczenie: ciemnostalowo-niebieskie, a nie błękitno-srebrzyste, tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach. 

WAGA

Do 3,2 kg. 

WADY

Wady: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa.

Wady dyskwalifikujące: Agresja lub nadmierna lękliwość. Psy, wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia psychiczne, powinny być dyskwalifikowane.

Uwaga: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, umieszczone w worku mosznowym. 

Prawa autorskie. Artykuł stanowi własność serwisu psiPARK.pl i jest chroniony prawami autorskimi. Dozwolone jest udostępnianie bezpośredniego odnośnika do niniejszego artykułu w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych. Kopiowanie, wykorzystywanie artykułu w całości lub części bez pisemnej zgody właściciela serwisu psiPARK.pl jest zabronione i może być ścigane prawnie. Zdjęcie: pixabay.com
4.9/5 - (7 {głos/głosy})

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *